Samatya Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde Acil kapısında beklerken aklıma gelmişti İstanbul hakkında birşeyler yazmak... Zaman meselesini hiç düşünmemiş, hesaba katmamıştım. Öğrencilik günlerinde olduğu gibi olur gibime geliyordu ama olmadı :(
Sabah uykunun en tatlı yerinde söylene söylene kalkıp işe gitmeye bıktım ben artık. Akşamın 7'sine kadar zaman nasıl geçecek diye daha sabah 9'da başlıyorum düşünmeye...
İşi hakkında benim gibi düşünüp benim gibi hisseden çok kişi var mıdır diye düşünüyorum hemen hemen her gün. Allah'tan kaderin varlığına şüphesiz inanıyorum. Yoksa çekilmez bu hayat.
Sabah uykunun en tatlı yerinde söylene söylene kalkıp işe gitmeye bıktım ben artık. Akşamın 7'sine kadar zaman nasıl geçecek diye daha sabah 9'da başlıyorum düşünmeye...
İşi hakkında benim gibi düşünüp benim gibi hisseden çok kişi var mıdır diye düşünüyorum hemen hemen her gün. Allah'tan kaderin varlığına şüphesiz inanıyorum. Yoksa çekilmez bu hayat.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder